Sabina Vinković je 19-godišnja Mostarka koja je upravo završila Gimnaziju Mostar i uspješno se upisala na Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Sarajevu.
Vinković je dobitnica prve nagrade Evropskog društva za humanu genetiku (ESHG), sa sjedištem u Beču, za godišnji rad o temi koja se ticala genetike u sportu. Iako ima svega 19 godina Vinković je već duboko zagazila u vode genetike, koja se smatra naukom budućnosti i od koje se u skorije vrijeme očekuju krupni iskoraci u borbi sa do sada neizlječivim bolestima, ali i u sveukupnom poboljšanju kvaliteta ljudskog života.
“Oduvijek me je privlačilo nepoznato i najprije sam htjela upisati medicinu, ali sam shvatila da taj rutinski posao ipak nije za mene. Više sam se vidjela u laboratoriji kako istražujem, kako pronalazim lijekove za tumore, do sada neizlječive bolesti”, priča Vinković.
Treba napomenuti da njoj medicina nije ništa strano, jer je kćerka uglednih mostarskih ljekara dr. Edija Vinkovića i dr. Lamije Duranović-Vinković.
“Ja vidim genetiku kao putovanje kroz vrijeme. Zato što svi geni, koji nas čine sada su putovali preko svih naših predaka do nas”, govori 19-godišnjakinja, koja kaže da redovno čita časopise ‘Nature’ i ‘The Scientist’, te o svojoj omiljenoj nauci uči i preko interneta, koji je neiscrpna biblioteka znanja za one koji ga tako žele i koristiti.
Do prve nagrade iz Beča, ipak, prešla je popriličan put, koji je iziskivao dosta učenja, rada na sticanju novih znanja i to u izuzetno zahtjevnoj oblasti.
Vinković posebno zahvaljuje profesorici Lejli Kapur-Pojskić sa Instituta za genetičko inženjerstvo i biotehnologiju iz Sarajeva, koja je uvela dublje u genetiku i pokazala joj kako se piše naučno-istraživački rad.
“Zahvaljujući njoj provela sam anketu među srednjoškolcima Mostara, u tri srednje škole, Gimnaziji Mostar, na oba plana i programa, Srednjoj medicinskoj školi Mostar, te Srednjoj medicinskoj školi Sestara Milosrdnica. Taj rad, tu analizu ankete, predstavila sam u svom prvom originalnom naučno-istraživačkom radu, koji je objavljen u trećem broju časopisa ‘Genetics And Application’, pri Institutu za genetički inženjering i biotehnologiju”, prisjeća se Vinković.
A do već spomenutog takmičenja u Beču došla je zahvaljujući obavijesti koja je stigla na adresu Gimnazije Mostar od strane Ministarstva obrazovanja, nauke, kulture i sporta HNK-a.
“Prijavila sam se jedina iz razreda, jedina iz generacije, napisala rad i poslala ga i za mjesec i po došlo je iznenađenje. Dobila sam ovo počasno priznanje”, rekla je Vinković i dodala da je samo godinu ranije od ESHG-a iz Beča također dobila priznanje u vidu počasnog spominjanja na prošlogodišnjem takmičenju.